Rafał Kruk z zamiłowania i przekonania leśnik z pasją do łowiectwa i sokolnictwa. Absolwent Technikum Leśnego w Rogozińcu oraz Akademii Rolniczej w Poznaniu na kierunku leśnictwo. Od 2002 roku Leśniczy w leśnictwie Kębłowo w Nadleśnictwie Wolsztyn. Z sokolnictwem zetknął się właśnie w technikum w roku 1989. Od tego czasu wierny swej pasji kultywuje ją podporządkowując jej całe swoje życie. Uważa, że sokolnictwo to nie tylko polowanie i układanie ptaków łowczych ale przede wszystkim styl życia.

W latach 2005 do 2010 skarbnik w zarządzie Polskiego Klubu Sokolników PZŁ „Gniazdo Sokolników” a w latach 2015 – 2023 zastępca sokolniczego. W latach 2018 - 2023 Przewodniczący komisji Sokolniczej przy Naczelnej Radzie Łowieckiej PZŁ. Hodowca Sokołów wędrownych i psów myśliwskich rasy Wyżeł niemiecki długowłosy. Sztukę układania i polowania z sokołami wędrownymi przedkłada nad inne przyjemności życiowe. Pragnie by sokolnictwo jako elitarna forma łowienia zwierzyny stało się bardziej dostępne i zrozumiałe dla społeczeństwa. Chciałby, by sztuka ta się rozwijała i była kultywowana dla następnych pokoleń. Propaguje użytkową formę sokolnictwa dążąc do używania ptaków łowczych przede wszystkim do łowienia zwierzyny ale także współczesnego wykorzystania tej formy łowiectwa w ochronie biologicznej obiektów. Dąży do uproszczenia barier administracyjnych i prawnych związanych z sokolnictwem, hodowlą ptaków łowczych i łowiectwem. Chciałby aby poprzez swoją przyszłą działalność przywrócić możliwość udziału dzieci w polowaniach z sokołami, jako naturalnej formy obserwowania i podziwiania procesów przyrodniczych.

kontakt: rafal.kruk@dziedzictwosokolnicze.org

Monika Wiszniewska pochodzi z Mazur, gdzie umiłowanie przyrody i pasję łowiectwa przekazywał jej ojciec. Dorastała w otoczeniu przyrody i kultury łowieckiej. Kultywując sztukę myśliwską zdobyła uprawnienia selekcjonerskie w 2014 r. oraz sokolnicze w 2018 r. Od 2008 r. jest członkiem Polskiego Związku Łowieckiego a od 2018 r. członkiem Polskiego Klubu Sokolników PZŁ Gniazdo Sokolników. Zdała egzamin Ministerstwa Klimatu i Środowiska ze znajomości wykonywania polowania i zasad ochrony przyrody.

Ukończyła magisterium z rachunkowości i finansów przedsiębiorstw w Szkole Głównej Handlowej, podyplomowe studia z Zarządzania Łańcuchem Dostaw w Szkole Głównej Handlowej, podyplomowe studia z Zarządzania Biznesem na Uniwersytecie Warmińsko – Mazurskim. Posiada ponad 15-letnie doświadczenie w kontroli wewnętrznej i audycie, w ramach finansów przedsiębiorstw i korporacji oraz trzyletnie doświadczenie w ramach raportowania zrównoważonego rozwoju w globalnej firmie produkcyjnej z branży oświetleniowej.

Ukończyła podyplomowe studia Pies w społeczeństwie – hodowla i zachowanie w Katedrze Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Ukończyła kurs Pszczelarza zawodowego w Prywatnym Centrum Kształcenia Zawodowego w Warszawie oraz kurs Petsitter – Hotel dla zwierząt w COAPE Polska.

Na co dzień zajmuje się hodowlą i układaniem ptaków drapieżnych do polowań oraz ptaków zapewniających biologiczną ochronę obiektów przemysłowych i Portu Lotniczego Zielona Góra – Babimost.

Jako cel w ramach Fundacji Instytut Dziedzictwa Sokolniczego jak i w życiu osobistym stawia sobie popularyzację sokolnictwa i łowiectwa zgodnie z jego faktycznym wizerunkiem wynikającym z głęboko zakorzenionych tradycji i etyki, dokładając wszelkich starań, aby dostarczać rzetelną wiedzę oraz praktykę poprzez pozytywną komunikację, aby chronić nasze tradycje, ziemie oraz dziedzictwo.

kontakt: monika.wiszniewska@dziedzictwosokolnicze.org

Urodzona Wrocławianka, architekt, artysta, Diana i sokolniczka. Od najmłodszych lat szukała swojej życiowej drogi angażując się w różne akcje pomocy społecznej w tym akcji pomocy podczas ogromnej powodzi we Wrocławiu.

Okres Liceum to dla niej odskocznia w uprawianych sportach oraz Domu Kultury na Reja 17 gdzie zgłębia wiedzę malarską pod opieką artysty Grzegorza Bednarza to właśnie to miejsce ukształtowało ją na przyszłość artystyczną… Ukończyła Studia Politechniki Wrocławskiej na Wydziale Architektury i Urbanistyki, kończąc ogromnym projektem Szpitala Wojewódzkiego, tym samym zapadając w pamięci ówczesnym profesorom.

To z kolei otworzyło jej drogę do prowadzenia własnej działalności architektonicznej projektując przez wiele lat wnętrza publiczne i domów. W tym czasie czynnie zgłębia wiedzę łowiecką by w 2015 roku wstąpić w szeregii sokolników i zostać sokolniczką i podejmuje Studia na Akademi Sztuk Pięknych we Wrocławiu by dalej iść równolegle drogą artystyczną. Obecnie wraz z mężem prowadzi prywatną sokolarnię, hodowlę ptaków szponiastych i psów myśliwskich. Kocha tworzyć , jej marzeniem jest zaprojektowanie Domu Sokoła wraz z Muzeum Sokolnictwa, w którym na starość mogliby zamieszkać sokolnicy z pasją, przekazując i kultywując wiedzę młodszemu pokoleniu.

kontakt: kamila.milkowska@dziedzictwosokolnicze.org

kontakt: kinga.nowaczyk@dziedzictwosokolnicze.org